1. Pokazujemy Wam cały początek wywiadu z wolontariuszka Werką. Chcemy, abyście zwrócili uwagę na następujące fragmenty i elementy.

• Na początku rozmawiamy o przedłużce – będzie ona bardzo przydatna w pracy z psami, które mają problemy, gdy ktoś manipuluje w okolicach ich szelek, obroży lub bronią swojej przestrzeni intymnej. Tolek bez wątpienia jest psem, który odczuwa duży niepokój, gdy ktoś próbuje przy nim manipulować. W tym przypadku zobaczycie, że pies czuł się do tego stopnia zagrożony podczas dotyku, że nawet zaczął bronić przedłużki.

• Zwróćcie uwagę, że Tolek podczas rozmowy przez większość czasu kontroluje przestrzeń między Piotrem a wolontariuszką. Świadomie wykorzystuje zabawkę, którą przynosi do Piotra, aby bronić dostępu do niej. To nie oznacza, że pies ma problem z obroną zabawki. Tolek wyraźnie pokazuje, że ma problem z tym, że Piotr rozmawia z Weroniką. Rozmowa między nimi może w przekonaniu Tolka oznaczać, że czas i interakcja będzie trwała długo, na co nie jest gotów. To wpływa na nasilanie niepokoju.

• Prowadzenie wywiadu przez behawiorystę powinno się odbywać równolegle z obserwowaniem zachowań psa. Widać, że gdy Piotr rozmawia z Weronika, Tolek próbuje to przerwać lub zabrać Weronikę z tej sytuacji. Warto też dodać, że Piotr siedzi, Weronika stoi. Wygląda to nieelegancko, ale gdy pracujemy z pasami z dużymi problemami, nie możemy zwracać aż tak dużej uwagi na ludzki savoir vivre. Kluczowe będzie tu przede wszystkim stosowanie się do zasad bezpieczeństwa. Dla Piotra – dużo większą wartość stanowiła w tej interakcji możliwość obserwowania psa niż informacje z wywiadu. Oglądając, zwróćcie uwagę na 2 momenty:

• około 3:05 minuty Tolek wyraźnie komunikuje, że chce odejść i się rozluźnić. Przebywanie z Piotrem i filmującą ich Asią jest dla niego bardzo trudne. To wyraźny komunikat, że Tolek ma problem z obcymi osobami.

• około 4:35 minuty filmu widać, jak Tolek zaczyna się relaksować przy zabawce. W tym momencie przestaje pilnować i kontrolować otoczenie, a zaczyna korzystać z zabawki, jako sposobu na samoregulację. Był to dla nas ważny komunikat, jak pies potrafi wykorzystać w inny sposób przedmiot, który posiada.

2. W tym filmie widać narastające u Tolka napięcie emocjonalne. Tolek nie potrafi sobie z nim poradzić. Najbardziej udaną próbą jest kopulowanie na kocyku, ale to też nie rozwiązuje jego problemu. Erekcja przez kilka minut jest na tyle silna, że uniemożliwia psu poruszanie się.

Oglądając film zwróćcie uwagę na kilka aspektów:

• Zobaczcie, jak ważne dla psa było odejście Weroniki. Na początku nie jest w stanie skorzystać z pomocy, gdyż erekcja uniemożliwia psu poruszanie się. Około minuty 14:55 pies wyraźnie korzysta z tej formy pomocy. Widać, jak przyspiesza. Odejście od grupy nieznanych osób wyraźnie pozwala psu odczuć ulgę. Wyraźnie przyspiesza, zaczyna interesować się otoczeniem, eksplorować. Prawdopodobnie nie myśli już tak, o osobach (Piotr, Asia) – z którymi ma problem.

• Na filmie widać kilka momentów, gdy Piotr próbuje podchodzić bliżej psa i Weroniki, ale te działania nie dają dobrych efektów. Nie oznacza to, że to działanie jest zawsze nieskuteczne. Czasem, gdy pies widzi, że ma wpływ na zachowanie obcej osoby, podnosi się jego komfort. Przykładowo, gdy pies zaznacza spojrzeniem, że ma problem z obcą osoba, a ta odejdzie to wówczas czuje, że ma wpływ na sytuację. U Tolka jednak pobudzenie było zbyt duże i najlepszym działaniem było zaproponowanie odejścia przez wolontariuszkę. W tym działaniu nie należy odwoływać psa, raczej dać mu możliwość odejścia. Gdy Werka wstała i pewnie odeszła od grupy (Piotr, Asia) Tolek z tego skorzystał.

• Zauważcie, jak Piotr tłumaczy Werce na bazie swoich obserwacji, co może być najważniejszą pomocą – od około minuty 9:20. Praca behawiorysty to obserwowanie zachowań i szukanie najlepszych rozwiązań, co pokazuje ten fragment sesji.

• Przy psach takich jak Tolek dużą rolę odgrywa mobilność. W tym wypadku mobilność (zbliżanie / oddalanie) Piotra nie przyniosła dobrych efektów. Zupełnie inaczej było, gdy mobilna zaczęła być Werka.

3. Tu możecie zobaczyć całą sesję, gdzie poprzez mobilność wolontariuszki, której pies ufa, zmieniamy jego emocje. Tolek uczy się, że gdy jest w trudnej sytuacji (obecność Piotra) może odejść, a Werka mu w tym pomaga.

4. Zobaczcie jak wyglądała sesja “mijanie obcej osoby” tj. Piotra, z którym Tolek ma problem. Tolek miał za zadanie minąć Piotra, gdy ten rozmawiał z Werką. Widać tu czynne działanie – Tolek podchodzi i naskakuje na Piotra. Ten się odwraca, aby pies poczuł się bezpieczniej.

5. Tu zobaczcie, jak wyglądała sesja “mijanie obcej osoby” w sytuacjigdy Piotr nie rozmawiał z Werką. Widać u Tolka większe rozluźnienie. Mija Piotra i przyspiesza, zamiast reagować bezpośrednio – skacząc na niego, co można było zauważyć w poprzednim filmie.

6. W tym filmiku możecie zobaczyć, jak Piotr podsumowuje całość spotkania. Mówi, czego się dowiedział o Tolku oraz jakie działania mogą mu pomóc. Piotr rozdzielił działania na dwie grupy:

• aranżowane sesje z nowymi osobami, w bezpiecznym dla psa terenie,

• sytuacje, które spotykają psa na co dzień, kiedy musi minąć obcą osobę.