Psy myśliwskie były przez wieki hodowane jako psy użytkowe podczas polowań. Miały za zadanie asystować myśliwym i choć ich role różnią się w zależności od rasy, to wszystkie psy myśliwskie mają silny instynkt łowiecki i ogromną chęć pracy z człowiekiem.
Psy myśliwskie to grupa psów, która dzieli się pod względem rodzaju pracy jaką wykonują z myśliwym, a także miejsca gdzie ją wykonują. Owe kryteria zastosowania wpływają na to, jak pies się zachowuje w trybie pracy, jak również na wygląd danej rasy. Przykładowo, pies rasy gończej będzie bardzo wytrzymałym długodystansowcem, natomiast psy aportujące z wody będzie cechować sierść, która nie przepuszcza łatwo wilgoci.
Jak wygląda pies myśliwski?
Psy myśliwskie potrafią znacznie różnić się wyglądem. Jednakże można uznać, że wszystkie są zbudowane atletycznie, mają odpowiednie proporcje ciała, aby ich budowa nie ograniczała psom ruchu. Zwykle mają silne mięśnie karku, aby móc bez trudu trzymać głowę przy ziemi i godzinami tropić. Mają rozbudowaną klatkę piersiową, aby wspomagać oddychanie podczas długiego biegu, jak również silne łapy. Cechą charakterystyczną psów myśliwskich są długie kufy z prominentnym nosem. Często też psy myśliwskie mają wyraźnie zaznaczone fafle i zwisające uszy. Wyżej wymienione cechy wyglądu pomagają psu myśliwskiemu jeszcze skuteczniej węszyć, gdyż fafle i wiszące uszy zbierają zapach z ziemi lub nawet zagarniają go w stronę nosa.
Obecnie wiele ras psów myśliwskich dzieli się na linie użytkowe i wystawowe. Psy linii użytkowych mają zwykle bardzo silny instynkt łowiecki, są drobniejsze i lżejsze w budowie. Mają też skromniejszą okrywę włosową. Natomiast linie wystawowe zwykle charakteryzują się cięższą budową ciała i bujną sierścią u ras długowłosych.
Jakie są rasy psów myśliwskich?
Rasy psów myśliwskich są dość zróżnicowane. Mamy wśród nich małe terriery, jak również majestatyczne bloodhoundy. Jak już wspomniałam, wygląd tych psów jest ściśle związany z użytkowością danej rasy. Zwykle mniejsi przedstawiciele ras psów myśliwskich polują na gryzonie lub wypłaszają mniejszą zwierzynę chowającą się w norach. Są to nieustraszone, zwinne i zwykle mniejsze psy. Natomiast psy pracujące górnym wiatrem lub szukające postrzałki po wystrzale to zwierzęta większe i mniej porywcze z charakteru.
Przykładowo, rasy psów myśliwskich możemy podzielić ze względu na rodzaj pracy jaki wykonują przy myśliwych:
- aportery,
- norowce,
- myśliwskie psy gończe,
- posokowce,
- psy wystawiające.
Wśród każdej z tych grup znajdują się poszczególne rasy, gdzie w drodze hodowli zostały wzmocnione poszczególne charakterystyczne zachowania użytkowe. I tak, wśród psów zaliczających się do aporterów, mamy przykładowo golden retrievera i labradora, które lubią aportować z wody. Natomiast wśród norowców mamy małe rasy myśliwskie takie jak niemiecki terier myśliwski i jamniki, których budowa pozwala na penetrowanie nor i intensywne kopanie w poszukiwaniu zwierzyny.
Ciekawostką będzie tutaj nadmienienie, że Polska może pochwalić się aż 4 wspaniałymi polskimi psami myśliwskimi. Stare rasy hodowane w Polsce przez dziesięciolecia to ogar polski, gończy polski i dopiero niedawno uznany przez Polski Związek Kynologiczny Polski Spaniel Myśliwski. Jest również chart polski, który był używany do polowań, a obecnie jest uznawany za psa reprezentacyjnego. Wszystkie te rasy mają bardzo silne cechy użytkowe i są uznawane za trudne i wymagające.
Szkolenie psów myśliwskich
Szkolenie psów myśliwskich w zasadzie nie różni się w swoich założeniach od szkolenia innych psów – istotne jest, aby pies w pracy z opiekunem czuł się bezpiecznie, rozumiał swoje zadanie, praca z psem była systematyczna, a poziom trudności podnoszony powoli. Dodatkowo warto położyć nacisk na naukę przywołania i odwołania, co pomoże zapanować nad psem podczas wycieczek w pola, gdzie jest dużo tropów zwierzyny. Dobrze jest również wypracować tzw. przywołanie awaryjne, do którego używamy gwizdka myśliwskiego. Szkolenie psa myśliwskiego jest szczególnie ważne, gdyż te psy wyjątkowo potrzebują swobody i przestrzeni do swobodnej eksploracji, a tylko dobrze wypracowane przywołanie pozwoli opiekunowi ze spokojem puszczać swobodnie psa ze smyczy. Psy myśliwskie są niezwykle szybkie, dynamiczne, potrafią być porywcze i bardzo ekspresyjne. Niezaspokojenie ich podstawowej potrzeby jaką jest swobodna eksploracja otoczenia wywołuje w nich dużo frustracji i może prowadzić do pojawienia się wielu problemów behawioralnych. Przy okazji są to psy wrażliwe, bardzo uważne i rzadko wybaczają błędy szkoleniowe.
Psy ras myśliwskich to psy wymagające od opiekuna zaangażowania, cierpliwości i sporej dawki wiedzy z zakresu behawioru.