Adopcja psa ze schroniska: dlaczego warto i jak się przygotować?

Adoptuj psa ze schroniska, a będzie Ci za to wdzięczny do końca życia i nie sprawi Ci żadnych problemów. Znasz ten stereotyp? Jeśli tak, to zapomnij o nim, bo z prawdą ma niewiele wspólnego. Dlaczego zatem warto przygarnąć psa ze schroniska i jak się do tego przygotować, żeby nie żałować?

Zacznijmy od korzyści płynących z adopcji psa ze schroniska.

Zrobisz coś dobrego dla świata

Przesadziłam? Nie sądzę. No, bo zobacz. Adoptując psa ze schroniska, dajesz dom bezdomnej istocie. Odmieniasz jej los i tym samym dajesz jej szansę na lepsze życie. Dzięki temu robisz w schronisku przestrzeń dla kolejnego psa, który będzie potrzebować pilnej pomocy. I last but not least wracasz wolontariuszom wiarę w ludzi i sens ich pracy. Dzięki czemu mają siłę, by pomagać kolejnym bezdomnym bidom, które staną na ich drodze.

Pies za darmo lub symboliczną kwotę

Adopcja psa ze schroniska jest bezpłatna lub płatna – zależy od schroniska. Ale nawet jeśli przyjdzie Ci za nią zapłacić, to koszt adopcji psa jest naprawdę symboliczny w porównaniu do ceny psa z hodowli psów rasowych. Zaoszczędzone pieniądze możesz przeznaczyć na wyprawkę dla psa, wizyty u weterynarza, karmę czy inne wydatki związane z utrzymaniem psa.

Dodatkowo jest spora szansa, że pies będzie już zachipowany, odrobaczony i zaszczepiony.

Pies o konkretnym wyglądzie

Jeśli zdecydujesz się na adopcję psa dorosłego, nie zaskoczy Cię w przyszłości jego wzrost, waga, umaszczenie czy rodzaj sierści. Widzisz, jaki pies jest i świadomie podejmujesz decyzję. A jeśli wybierzesz kilkumiesięczne szczenię, to z dużą dozą prawdopodobieństwa możesz przewidzieć, jak będzie wyglądało w przyszłości.

Pies o określonym charakterze

Wybierając adopcję dorosłego psa, wiesz z grubsza na co się decydujesz. Pracownicy schroniska i wolontariusze zazwyczaj dokładają dużych starań, by poznać każdego psa, który trafia pod ich opiekę. Wiedzą bowiem, że im lepiej dobiorą psa do potrzeb przyszłego właściciela, tym bardziej zwiększają szansę na udaną adopcję.

Oczywiście w różnych schroniskach dla zwierząt różnie to wygląda. Dużo zależy od ilości psów, które schronisko ma aktualnie pod opieką i ilości osób, którymi dysponuje. Niekiedy mimo najlepszych chęci nie ma fizycznej możliwość, żeby każdego psa dobrze poznać. Warto sprawdzić, jak się sprawy mają w schronisku, z którego zamierzasz adoptować psa.

Wsparcie specjalistów po adopcji ze schroniska

W razie wystąpienia problemów z adaptacją psa w nowym miejscu, opiekun adoptowanego psa może zwrócić się po radę do wolontariuszy, którzy opiekowali się psem. Na pewno chętnie coś doradzą albo podpowiedzą, gdzie szukać wsparcia specjalistów. Niektóre schroniska oferują też darmową pomoc behawiorysty albo konsultacje z weterynarzem.

Często też psy adoptowane ze schroniska mają zniżki u behawiorystów, groomerów czy weterynarzy. Wystarczy tylko poszukać miejsc przyjaznych dla adopciaków albo podpytać w schronisku, czy współpracują z nim konkretne osoby lub placówki.

Ok, wiesz już, dlaczego warto zaadoptować psa. A zatem najwyższa pora porozmawiać o tym, jak przygotować się do adopcji psa, żeby nie żałować.

Określ, jakiego psa chcesz adoptować

Zanim zaczniesz przeglądać ogłoszenia o psach, odpowiedz sobie na pytanie:

Dlaczego adoptuję psa?

To Twoje pierwsze i najważniejsze „dlaczego”. Nie śpiesz się i dobrze przemyśl odpowiedź. To będzie Twój klucz do określenia priorytetów przy wyborze psa do adopcji. Zastanów się, czy chcesz po prostu zyskać kumpla, z którym fajnie będziesz spędzać czas, czy może masz już konkretną wizję, co chcesz robić z psem. Może np. planujesz ćwiczyć z psem agility, nosework, a może obedience.

Cechy charakteru

Kolejny krok przed adopcją to określenie, jaki Twój pies ma być. A konkretnie:

· jaki mam mieć poziom energii – czy wolisz psa energicznego, zrównoważonego, czy raczej spokojnego;

· jak szybko ma się adoptować  do nowych sytuacji – czy ma być ciekawy świata i odważny, czy może nie przeszkadza Ci, jeśli będzie nieśmiały;

· jakie ma mieć nastawienie względem innych psów – czy ma być towarzyski i przyjacielsko nastawiony, czy może wystarczy, jeśli będzie tylko akceptował obecność innych psów, a może nie ma dla Ciebie znaczenia, jeśli w ogóle nie będzie chciał kontaktu z innymi psami;

· jakie ma mieć nastawienie względem człowieka – czy lubisz typ przylepy, który uwielbia się miziać, bawić i razem spędzać czas, czy może preferujesz psy samodzielne, które lubią spędzać z człowiekiem czas, ale mają też swój własny świat, czy może chcesz psa, który jest z natury niezależny;

· jakie ma mieć nastawienie do miski – czy preferujesz typ łasucha, który zje wszystko i o każdej porze, czy typ „jak dają, to zjem”, czy może nie przeszkadza Ci, jeśli będzie niejadkiem;

Przefiltruj powyższą listę cech pod kątem Twojego „dlaczego”. Dzięki temu unikniesz adopcji psa schroniskowego, który od początku nie miał szans spełnić Twoich oczekiwań. Podpowiem Ci, jak to zrobić.

Kumpel do domu

Jeśli szukasz kumpla, z którym chcesz fajnie spędzać czas, pomyśl nie tylko jaki typ psa lubisz, ale także:

· ile czasu chcesz poświęcić psu – dostosuj do tego poziom energii psa i jego potrzebę kontaktu z człowiekiem. Np. znudzony pies, któremu energia kipi uszami, równa się zniszczone mieszkanie.

· jaki jest Twój tryb życia lub plan na wspólne spędzanie czasu z psem – dostosuj do tego poziom energii psa i jego tempo adaptacji do nowych sytuacji. Jeśli jesteś domatorem, lepiej sprawdzi się pies spokojny; to, czy jest odważny, czy nieśmiały, nie ma w takim wypadku większego znaczenia. Ale jeśli lubisz np. podróżować z psem, będzie to dużo trudniejsze z typem nieśmiałym.

· czy będzie to Twój jedyny pies w domu, czy kolejny? Jeśli kolejny, to sytuacja trochę się komplikuje. Dlaczego? Bo wybierasz kumpla nie tylko dla siebie, ale też dla swojego psa. Przemyśl, jaki typ psów lubi Twój obecny kumpel, jakiego typu nie lubi, a jakie jest w stanie zaakceptować? Weź pod uwagę, ile czasu chcesz poświęcić psom na pomoc w zakumplowaniu się. Oceń, który typ sprawdzi się w Twoim przypadku.

Pies do wspólnych aktywności 

Jeśli chcesz uprawiać z psem określony typ aktywności, przemyśl:

· jakie cechy preferowane są u tego typu psów?

· jaki poziom adaptacji do nowych sytuacji najlepiej sprawdzi się przy tej aktywności? Np. jeśli planujesz brać udział w zawodach albo pracować w zmiennym środowisku, to dla psa w typie nieśmiałym może być to trudne.

· jaki poziom energii psa będzie najlepszy do pracy? Poziom energii psa przekłada się na jego tempo wykonywania poleceń i poziom zaangażowania w zadanie.

· jaki poziom relacji psa z człowiekiem będzie najlepszy do aktywności? Np. „przylepę” łatwiej zmotywować zabawą albo pochwałami.

·  jaki poziom relacji psa z miską sprawdzi się przy aktywności? Np. łasuchy łatwiej zmotywować jedzeniem.

Pies czy suka

Psy adoptowane ze schroniska są najczęściej wykastrowane, chyba że ich stan zdrowia albo wiek na to nie pozwala. Wówczas zapisy w umowie adopcyjnej regulują tę kwestię i bardzo często zobowiązują właściciela adoptowanego psa do wykonania kastracji w późniejszym czasie. W związku z tym argument, żeby nie brać suki, bo trzeba się mierzyć z jej cieczkami, odpada.

Warto natomiast przemyśleć płeć psa pod kątem tego, czy masz już psa w domu i jak on zareaguje na drugiego psa lub sukę. I jak płeć wpływa na wielkość i masę psa. Suki są zwykle mniejsze i lżejsze od samców, co ma praktyczne przełożenie na Twoje życie z psem. Jaki? Zaraz Ci wytłumaczę.

Wygląd

Zakładam, że adoptujesz psa nie tylko ze względu na jego cechy charakteru, ale także dlatego, że Ci się spodobał, że miał w sobie to coś albo po prostu chwycił Cię za serce. Zanim jednak dasz się porwać fali zachwytu i podejmiesz decyzję pod wpływem emocji, zastanów się, czy poradzisz sobie z tego typu psem. No, bo zobacz:

· będąc z psem u weterynarza/fryzjera, często musisz postawić go na stole. Podniesiesz go?;

· gdy Twój pies się rozchoruje, może mieć problem z poruszaniem się. Będziesz pewnie nieść go do auta / znosić go po schodach / pomagać mu wstać / asekurować go w trakcie chodzenia. I znów udźwigniesz go? Być może będziesz potrzebować pomocy drugiej osoby;

· musisz kontrolować swojego psa. Wynika to z konieczności zapewnienia bezpieczeństwa nie tylko Twojemu najbliższemu otoczeniu, ale przede wszystkim Twojemu psu i Tobie. Jeśli nie wychowasz go / nie wyszkolisz / nie dogadasz się ze swoim psem, będziesz się z nim „siłować”. W trakcie spaceru ma to szczególne znaczenie. Pies ma napęd 4 x 4. Utrzymasz go na smyczy?

Kolejna kwestia to długość i rodzaj sierści. Jest wiele psów, którymi się zachwycam, ale jak pomyślę, ile czasu trzeba je czesać, suszyć i kąpać, albo ile sierści gubią, gdy linieją, to od razu nabieram podziwu dla ich opiekunów. Ale sama mieć takiego psa bym nie chciała. Ty też się nad tym zastanów?

Wiek

Wiek psa w momencie adopcji to jeden z kluczowych elementów. Do wyboru masz kilka opcji:

· 2-miesięczne szczenię,

· kilkumiesięcznego podrostka,

· dorosłego psa,

· albo psiego staruszka.

Szczeniaka możesz stosunkowo szybko i łatwo wychować, jeśli wiesz co i jak. Ale mimo wszystko to proces i trzeba się w niego solidnie zaangażować. A w międzyczasie przeżyć okres nauki czystości, podgryzania i burzliwego nie raz dorastania. Ale za to masz psa na lata.

Pies dojrzały, to zwykle pies już ukształtowany. Z zasady jest mniej absorbujący niż szczenię. Może już sporo umieć, ale może też mieć już swoje nawyki. Nie wszystkie mogą Ci pasować. Być może niektóre trzeba będzie solidnie przepracować albo je zaakceptować.

Pies starszy to pies już ukształtowany. Ma swoje nawyki i przyzwyczajenia. I jasne, że w każdym wieku można psa uczyć nowych rzeczy, ale nie zawsze i na pewno nie wszystkiego. Z racji wieku trzeba psiemu staruszkowi czasem pewne rzeczy wybaczyć. Nie wykluczone, że może mieć też problemy ze zdrowiem.

Każdy wybór ma swoje plusy i minusy. Przemyśl, czy wolisz adopcję dorosłego psa, szczeniaka, czy może jednak adopcję psa seniora.

Przygotuj się do procedury adopcyjnej

Wiesz już, jakiego chcesz mieć psa, a zatem pora go adoptować. Jak? Każde schronisko ustala własne warunki adopcji, ale z grubsza wygląda to tak:

· przejrzyj ogłoszenia o psach do adopcji – znajdziesz je na stronie WWW lub w social mediach schroniska; możesz też odwiedzić schronisko i na miejscu obejrzeć psy;

· przeanalizuj treść ogłoszeń pod kątem cech psa, którego szukasz; a jeśli opis wygląda obiecująco, skontaktuj się z wolontariuszem lub pracownikiem schroniska odpowiedzialnym za opiekę nad psem; dowiedz się jak najwięcej o psie i upewnij się, że Twój wybór jest słuszny;

· wypełnij ankietę adopcyjną, prześlij na adres schroniska i „spokojnie” czekaj na odpowiedź;

· być może czeka Cię wizyta przedadopcyjna albo zaproszeniem na bezpośrednią rozmowę;

· kolejny krok to zapoznanie się z psem i być może wspólny spacer;

· a gdy poczujesz, że ten pies to właśnie „ten” pozostaje Ci już tylko podpisać ze schroniskiem umowę i zaadoptować psa.

Kup wyprawkę dla psa

Kiedy już wiesz, kto z Tobą zamieszka, pora przygotować się na jego przybycie. Na początek kup podstawowe rzeczy takie jak:

· obroża (lub szelki) + smycz,

· posłanie,

· miski do picia i jedzenia,

· kilka zabawek i gryzaków,

· grzebień lub szczotkę,

· i dobrej jakości karmę.

Przygotuj się na opiekę nad psem ze schroniska

Opieka nad psem schroniskowym wymaga czasu i zaangażowania. Przed Tobą nie lada zadanie:

· odbudowanie u psa poczucia bezpieczeństwa,

· oswojenie go z nowym miejscem i domownikami,

· stworzenie z nim relacji i zbudowanie zaufania,

· nauczenie się siebie i wzajemnej komunikacji.

I nie ma co się czarować. Przygotuj się, że chwilami może być trudno. Wszystko zależy od tego, w jakim wieku jest pies, jakie ma usposobienie i jaki ma za sobą bagaż doświadczeń.

Czasami zdarza się też, że psy przebywające w schronisku „zamykają się w sobie” pod wpływem przeżywanego stresu i dopiero w nowym domu, gdy poczują się bezpiecznie, pokazują swoją prawdziwą naturę albo odreagowują traumatyczne przeżycia. Wówczas możesz się mierzyć z ich lękiem, agresją lub reaktywnością. Kluczowa jest wtedy pomoc behawiorysty. A jeśli Ci takiej brakuje, zawsze możesz skorzystać z naszej.