Zaloguj się
Twój pies nagle zrywa się i pędzi za kotem, ptakiem czy rowerzystą? Pogoń psa za zwierzyną lub innymi poruszającymi się obiektami to jedno z najbardziej naturalnych zachowań, zakorzenionych w jego instynkcie łowieckim. Choć dla nas może to być niepożądane lub wręcz niebezpieczne, dla psa to odruch, który wynika z jego natury. Takie zachowania nie zawsze oznaczają agresję, ale mogą prowadzić do problemów behawioralnych i sytuacji zagrażających jego bezpieczeństwu. Dlaczego pies ma tak silną potrzebę gonienia? Jakie są przyczyny gonienia za rowerami? I co najważniejsze – jak oduczyć psa gonienia?
Spis treści:
- Dlaczego psy gonią koty, czyli czym jest łańcuch łowiecki?
- Gonienie za samochodami
- Instynkt łowiecki u psa w lesie
- Jak zaspokoić potrzeby psa z dużym instynktem łowieckim?
- Jak powstrzymać psa i jak oduczyć gonienia
Dlaczego psy gonią koty, czyli czym jest łańcuch łowiecki?
Widok psa rzucającego się w pogoń za kotem to codzienność dla wielu opiekunów. Choć może się wydawać, że to zwykła zabawa, w rzeczywistości wynika to z instynktu łowieckiego psa. Gwałtowny ruch kota wyzwala u psa odruch pościgu – zachowanie głęboko zakorzenione w jego naturze. Nie jest to agresja ani złośliwość, lecz odwieczna potrzeba ścigania i chwytania poruszających się obiektów, która była ważna dla przetrwania psich przodków.
Nie wszystkie psy mają jednakowo rozwinięty silny instynkt pogoni. O łańcuchu łowieckim u różnych ras opowiedziała nam zoopsycholożka i behawiorystka Viktora Niewrzela. “Łańcuch łowiecki u psów w toku selekcji hodowlanej ulegał modyfikacjom. W celach użytkowych pracowano nad wygaszaniem lub wzmacnianiem niektórych elementów łańcucha łowieckiego u poszczególnych ras, w zależności od ich użytkowości. I tak np. w przypadku psów ras pierwotnych czy chartów będziemy mieli w pełni rozbudowany łańcuch łowiecki, co za tym idzie – większość tych psów będzie prawdopodobnie wykazywać wszystkie zachowania wchodzące w skład łańcucha łowieckiego, czyli: namierzanie – obserwacja – podkradanie – pogoń – chwycenie – zagryzanie – rozszarpanie – konsumpcja. Kontrastem do tak rozbudowanego łańcucha łowieckiego mogą być psy do towarzystwa – u których niemal zupełnie wygaszono łańcuch łowiecki. Pomiędzy będziemy mieli oczywiście jeszcze różne typy psów z wygaszonymi niektórymi elementami łańcucha. Psy stróżujące będą miały wzmocnioną obserwację, jednak wygaszone pozostałe elementy. Psy gończe, których zadaniem było wytropienie i zagonienie zwierzyny w stronę myśliwego, będą miały wzmocnione te elementy łańcucha łowieckiego, jednak dalsze takie jak chwytanie, zagryzanie – będą wygaszone. Psy myśliwskie, których zadaniem było np. aportowanie zwierzyny, będą miały wzmocnione pochwycenie, ale już często wygaszoną pogoń czy zagryzanie. Oczywiście w każdej rasie mogą pojawić się osobniki, które mimo swojego typu będą wykazywały silniejsze lub słabsze skłonności do różnego rodzaju zachowań. Niemałe znaczenie będą tutaj miały doświadczenia psa – jeśli instynkt łowiecki był pobudzany od wczesnych etapów życia, pies może mieć dużo większe skłonności do zachowań łowieckich“.
Gonienie za samochodami
Pogoń za samochodami to jedno z najbardziej ryzykownych zachowań wynikających z instynktu łowieckiego psa. Szybko poruszające się pojazdy mogą działać jak bodziec wyzwalający reakcję pościgu, zwłaszcza u psów myśliwskich, pasterskich i stróżujących. Niektóre czworonogi traktują to jako formę zabawy, inne próbują „przegonić intruza” ze swojego terytorium, inne chcą go po prostu dopaść.
Problem może wynikać także z nadmiaru energii, braku odpowiedniej stymulacji lub zachowań lękowych – niektóre psy atakują samochody, by radzić sobie ze stresem. Niezależnie od przyczyny, jest to zachowanie niebezpieczne i wymaga interwencji.
Instynkt łowiecki u psa w lesie
Las to miejsce pełne bodźców, które mogą błyskawicznie pobudzić instynkt łowiecki psa. Naturalne zapachy dzikiej zwierzyny, szelest poruszających się w zaroślach zwierząt i otwarta przestrzeń działają na czworonogi jak wyzwalacze, prowadząc do nagłej pogoni. Wystarczy moment nieuwagi, by pies zerwał się i ruszył za sarną, dzikiem czy zającem, nie reagując na przywołanie.
Niektóre rasy są szczególnie podatne na ten rodzaj zachowań. Psy myśliwskie, takie jak wyżły, gończe, setery czy teriery, mają wrodzoną skłonność do tropienia i ścigania zwierzyny. Podobnie psy pasterskie mogą traktować biegające zwierzęta jak obiekty, które należy zagonić. Jednak nawet u psów ras niekojarzonych z polowaniem instynkt ten może się ujawnić, jeśli tylko poczują świeży trop lub zobaczą uciekające zwierzę.
Problem pogoni w lesie, nie dotyczy wyłącznie psów o silnym instynkcie łowieckim – może wynikać także z niedostatecznej kontroli opiekuna, braku szkolenia czy zwykłej ciekawości psa. Czworonóg, który ma dużo energii i nie ma sposobności do jej rozładowania w kontrolowany sposób, może odreagowywać na spacerach, zamieniając je w ekscytujące polowanie.
Gonienie zwierząt w lesie to nie tylko utrudnienie dla opiekuna, ale przede wszystkim realne zagrożenie. Pies, który oddali się w pogoni, może zgubić się, wpaść w panikę i nie znaleźć drogi powrotnej. Spotkanie z dzikiem czy inną dużą zwierzyną może skończyć się tragicznie, a w skrajnych przypadkach pies może trafić w zastawione sidła. Warto też pamiętać, że w wielu miejscach w Polsce obowiązuje zakaz spuszczania psów ze smyczy w lasach, co wynika z ochrony dzikich zwierząt.
Dlatego niezwykle ważne jest, by nauczyć psa samokontroli i odpowiedniego reagowania na przywołanie. Spaceruj odpowiedzialnie, a na obszarach gdzie jest dużo zwierzyny, używaj linki treningowej.
Jak zaspokoić potrzeby psa z dużym instynktem łowieckim?
Psy z silnym instynktem łowieckim wymagają aktywności, które pozwolą im wykorzystać swoje naturalne talenty. Zaspokojenie tych potrzeb nie tylko poprawia ich samopoczucie, ale także zapobiega problemom behawioralnym, które mogą wyniknąć z nadmiaru energii.
Jednym ze sposobów jest wysiłek fizyczny w formie długich spacerów w lesie czy na łące, gdzie pies może węszyć i odkrywać nowe zapachy (pamiętaj o lince!). Warto również wprowadzać zabawy węchowe i interaktywne zabawki, które imitują polowanie. Można ukrywać smakołyki, zmuszając psa do tropienia i szukania, co zaspokaja jego instynkt łowiecki. Tego typu aktywności rozwijają zdolności umysłowe psa, dając mu poczucie spełnienia.
Innym sposobem jest szkolenie posłuszeństwa w trudnych warunkach, jak np. w lesie. Pies, który regularnie uczy się nowych umiejętności, łatwiej opanuje swoje instynkty i będzie mniej skłonny do niekontrolowanego gonienia za zwierzyną. Warto także rozważyć aktywności takie jak agility czy canicross, które łączą wysiłek fizyczny z wyzwalaniem naturalnego instynktu do polowania, zapewniając psu zarówno zabawę, jak i możliwość wyładowania nadmiaru energii.
Jak powstrzymać psa i jak oduczyć gonienia
Oduczenie psa gonienia wymaga czasu, cierpliwości i zastosowania odpowiednich metod, które pomogą zrozumieć jego potrzeby i instynkty. Aby skutecznie powstrzymać psa przed gonieniem, niezależnie od tego, czy chodzi o pogoń za zwierzyną, samochodami, czy rowerami, warto zacząć od dostarczenia mu alternatywnych form aktywności, które zaangażują jego uwagę i wyczerpią energię. Zabawy węchowe, ćwiczenia z aportowaniem czy agility to doskonałe sposoby na zaspokojenie potrzeb łowieckich psa, jednocześnie ucząc go samokontroli i koncentracji.
O tym jakie metody szkolenia psa pomagają oduczyć psa gonienia i które z nich są najskuteczniejsze, opowiada zoopsycholożka i behawiorystka Viktora Niewrzela:
“Praca nad zmniejszaniem skłonności do polowania u psów potrafi sprawiać spore trudności opiekunom, m.in. dlatego, że trudniej jest zorganizować sobie treningi gdzie mielibyśmy kontrolę nad bodźcem, z którym pracujemy. Sytuacje z udziałem dzikich zwierząt często dzieją się poza naszą kontrolą i szybko powodują wysokie pobudzenie u psów. Na szczęście metod pracy jest sporo, zaczynając od zaspokajania psu potrzeby realizowania się w zachowaniach łowieckich, poprzez różnego rodzaju zabawy czy to z użyciem jedzenia, czy zabawek, które będą realizowały różne elementy łańcucha łowieckiego, przez ćwiczenia gdzie będziemy pracować nad odwrażliwianiem czy rezygnacją z pogoni. Nie sposób tu nie wspomnieć o coraz popularniejszej, także w naszym kraju, metodzie Zastępczego Treningu Łowieckiego (predation substitute training, Simone Muller), na którą składa się m.in. gry i zabawy łowieckie, umożliwianie psu wykonywania akceptowalnych elementów łańcucha łowieckiego i wzmacnianiu rezygnacji z dalszych jego elementów.”
Regularne szkolenie z profesjonalnym trenerem również może przynieść świetne rezultaty, ponieważ dostosowane do indywidualnych potrzeb psa metody szkolenia przyspieszają proces oduczania niepożądanych zachowań. Oduczenie psa gonienia to proces wymagający zaangażowania i konsekwencji. Dzięki odpowiednim metodom i cierpliwości, możemy pomóc naszemu psu zrozumieć, że posłuszeństwo jest najważniejsze, a instynkty łowieckie mogą być zaspokajane w sposób kontrolowany i bezpieczny.
