Mamy szarpaki, piłki i pluszaki a pies nie wykazuje zainteresowania? Próbujemy go zachęcić, przekonać namówić a on zabiera przedmiot i odchodzi – dlaczego pies nie chce się z nami bawić?
Zabawa łowiecka – polowanie na szarpak
Psy kochają zabawę! Pomaga im się rozluźnić, poczuć beztroskę i zrelaksować się. Dlaczego więc nie udaje nam się pobawić z naszym psem? Powodów może być kilka. Zacznijmy od prostego testu.
1. Pies chwyta zabawkę i odchodzi albo idzie położyć się gdzieś dalej? A jak tylko próbujesz podejść – łapie szarpak i ucieka? To oznacza, że chce tę zabawkę tylko dla siebie, ma dużą potrzebę posiadania. Trudno im wtedy wykorzystywać zabawkę do swobodnej interakcji, nie lubią zabaw łowieckich i trudno im się rozluźnić. Warto uszanować tę psią potrzebę, jest to dla nich bardzo ważne.
2. Jeśli w momencie Twojego odejścia pupil biegnie za tobą (z zabawką lub nie) to znaczy, że ma ochotę na interakcję. Jeśli pies przeciąga się razem z tobą szarpakiem na boki i potrafi swobodnie nosić zabawkę w pysku to oznaki przyjemności z zabawy.
Czy to zabawa?
Warto jednak zwrócić uwagę na sygnały: wyrywanie zabawki, próba wyciągnięcia jej z dłoni czy chwytanie zębami coraz bliżej ręki. Mogą to być oznaki chęci posiadania przedmiotu dla siebie. Nie martw się, nad tym można popracować! Uszanuj psią potrzebę posiadania, a dodatkowo zacznij wprowadzać zabawkę bardziej miękko. Unikaj mocnej rywalizacji i dajmy mu możliwość swobodnego noszenia przedmiotu. Dzięki temu pojawi się przestrzeń (oczywiście potrzeba na to czasu!) Na dzielenie się zabawką a nasz pupil będzie bardziej rozluźniony w momencie gdy pokażemy mu zabawkę.
Technika ma znaczenie!
Zauważyłeś, że pies chętnie podejmuje zabawę, ale szybko z niej rezygnuje? Powodem może być nasza technika zabawy.
Zaobserwuj czy nie bawisz się zbyt intensywnie. Może zbyt mocno szarpiesz zabawką, wkładasz w to za dużo siły lub presji. Przyjrzyj się swoim ruchom i postawie ciała – pamiętaj, że to zabawa, rozluźnij się i czerp przyjemność ze wspólnego czasu.
Oprócz intensywności zniechęcający do zabawy może być… zbyt nudny kompan. Zobacz czy twoje ruchy nie są zbyt powolne, przewidywalne lub nie angażujesz się w interakcję?
Relacja z opiekunem to często klucz do wspólnego zrozumienia, milszych spacerów i beztroskiej zabawy. Chcesz lepiej zrozumieć swojego psa? Zajrzyj do naszej książki – „W Harmonii z Psem”.