Rasy psów: czarny terier rosyjski

Gdy idę na spacer z moją czarną terierką Pasją, mało kto przejdzie obok niej obojętnie. Jest duża, potężnie zbudowana, a mimo to porusza się z wielką gracją. Do tego ta imponująca grzywa, broda, włos ozdobny na łapach i klatce. Jedni się nią zachwycają, a inni się jej obawiają. Czy słusznie? Dowiedz się, kto tak naprawdę kryje się pod tym gęstym futrem.

Historia teriera rosyjskiego

Kluczem do poznania prawdziwej natury czernysza jest historia powstania rasy. Ale nic się nie bój, opowiem Ci ją w wielkim skrócie.

Rosjanie potrzebowali psa do służby wartowniczej, pracy w milicji i wojsku. W związku z tym postawili sobie za cel wyhodowanie rasy, która sprawdzi się w pracy z człowiekiem, będzie szybko się uczyć, a przy tym będzie też nieufna wobec obcych. Pies musiał być zrównoważony, odważny i skuteczny w działaniu. W wyniku krzyżówek kilkunastu ras (tak, tak sznaucer, airedale, rottweiler i nowofundland to tylko część tej układanki) powstał czarny terier rosyjski. A było to całkiem niedawno, bo w 2. połowie XX wieku.

FCI uznała wzorzec rasy w 1984 roku i ostatecznie przypisała czarne teriery rosyjskie do II grupy.

Charakter czarnego teriera

Wiesz już, że teriery zostały stworzone do pracy z człowiekiem. Nie zaskoczę Cię zatem specjalnie, pisząc, że to rasa nastawiona na kontakt z opiekunem. Teriery rosyjskie uwielbiają się szkolić. Uwielbiają się miziać. Uwielbiają być blisko. Ta cecha została terierom do dzisiaj i jest ich znakiem rozpoznawczym.

Druga charakterystyczna cecha czernysza to inteligencja. Uczy się błyskawicznie i sprawia mu to mega frajdę. Jeśli opiekun nie zadba o szkolenie czarnego teriera, pies sam się tym zajmie. To pewne!

A skoro jesteśmy już przy temacie szkolenia psa, to jeśli szukasz takiego, który będzie bezwzględnie wykonywał Twoje polecenia i do bólu szlifował z Tobą detale, to zapomnij o czarnym terierze. On po 5. powtórce spojrzy na Ciebie z wyrzutem i da Ci wyraźnie do zrozumienia: „No weź, już daj spokój. 5 razy już to zrobiłem. To mało? Po co mam znowu robić to samo?!”

Kolejna z fajnych cech teriera rosyjskiego – ten pies mało szczeka. A jeśli już, to musi mieć ku temu naprawdę solidny powód. One w ogóle z natury są zrównoważone i dosyć spokojne.

No i… miałam Ci o tym nie mówić, ale co tam, powiem. Czernysz bywa spostrzegawczy INACZEJ, żeby nie powiedzieć, że bywa po prostu GAPĄ. Zdarza mu się wpaść na latarnię, samochód czy znak drogowy. Nie zobaczy, gdzie leci piłka (no, chyba że się wysoko odbija i słychać dźwięk uderzenia o podłoże). Ale za to, kiedy wyjmujesz coś pysznego… wie zawsze 😉 No, chyba że akurat chrapie na całego.

Wygląd teriera rosyjskiego

Czarny terier rosyjski to stosunkowo duży pies. Wzrost i waga według wzorca to:

• suka: 68-72 cm i 45-50 kg
• pies: 72-76 cm i 50-60 kg

Przy czym standard rasy dopuszcza tolerancję +/- 2 cm we wzroście.

Na pierwszy rzut oka przypomina wyglądem sznaucera olbrzyma. Ale jest od niego wyższy, mocniejszy w budowie i dużo bardziej owłosiony. Włos nie jest tak szorstki, jak u jego przodka a w związku z tym nie jest trymowany, a strzyżony nożyczkami i w niektórych partiach golony maszynką.

Gdy patrzysz na czarnego teriera rosyjskiego, masz wrażenie, że to kawał psa z dużą głową i głęboką klatką piersiową. A przy tym niezwykle harmonijną budową – zwartym tułowiem, lekko opadającą linią grzbietu i pięknie kątowanymi łapami.

I wiesz co? Chociaż czarne teriery są ze mną już blisko 30 lat, to wciąż fascynuje mnie fakt, że przy takim wzroście i takiej masie, one tak pięknie się poruszają. Ich ruch jest energiczny, swobodny i cechuje go długi krok.

Zdrowie czarnego teriera

Terier rosyjski odziedziczył po swoich przodkach predyspozycje do dysplazji stawów łokciowych i biodrowych. Ze względu na swój gabaryt szczeniakom teriera rosyjskiego zdarzają się problemy z układem kostnym w okresie intensywnego wzrostu.

Przy wyborze teriera rosyjskiego warto też zwrócić uwagę, czy hodowca, od którego kupujemy szczenię, posiada wyniki testów genetycznych rodziców w kierunku JLPP (Młodzieńczy paraliż krtani i polineuropatia) oraz HUU (Hiperurykozuria). Są to bowiem 2 typowe schorzenia dla rasy, których stosunkowo łatwo uniknąć właśnie dzięki testom.

Poza tym, jak w przypadku każdej dużej rasy, należy uważać na skręt żołądka. I jak w przypadku każdej rasy z klapniętymi uszami, zdarzają im się problemy z uszami.

Mimo to uważam, że czarne teriery to stosunkowo zdrowe psy, które przeciętnie żyją ok. 9-14 lat.

Wady i zalety czarnego teriera

Czarny terier doskonale adoptuje się do różnych warunków klimatycznych. Nadaje się do mieszkania zarówno w domu z ogrodem, jak i w bloku. Ale pamiętaj, że potrzebuje dużo kontaktu z człowiekiem. Dlatego, jeśli intensywnie pracujesz w tygodniu, wynagrodź mu to chociaż w weekend. Same spacery to stanowczo za mało. Poróbcie razem coś ciekawego, żeby pies mógł się mentalnie wyżyć. Bo dla czernysza nie ma nic gorszego niż długotrwała samotność i nuda.

Pielęgnacja teriera rosyjskiego

Czarny terier wymaga:

• czesania 1 w tygodniu,
• kąpania 1 w miesiącu (broda co tydzień lub 2),
• strzyżenia min. 1 na 3 miesiące.

Zastanów się, czy dasz sobie z tym radę. Bo wiesz, jeśli nie lubisz czesania, możesz sobie pomóc i ostrzyc psa na krótko. Możesz też skorzystać z pomocy psiego groomera. Ale nawet wtedy trzeba od czasu do czasu przeczesać psu łapy i głowę.

Utrzymanie czarnego teriera

Nie będę Cię czarować, terier rosyjski kosztuje. I nie mówię tu o cenie za szczenię, ale o jego bieżącym koszcie utrzymania. Karma dobrej jakości dla psa o takiej masie jest droga. I nie próbuj oszczędzać, bo wyjdzie Ci to bokiem, szczególnie w okresie wzrostu szczeniaka.

Wizyty u weterynarza też nie należą do tanich. Nie raz mi się zdarzyło przysiąść z wrażenia, gdy lekarz przeliczył cenę dawki leku na kilogramy.

No i last but not least wizyty u psiego groomera. Stawki są różne, ale przygotuj się, że za kąpiel ze strzyżeniem zapłacisz kilka stówek.

To „coś”

A jednak czarny terier ma w sobie to COŚ! To coś, co sprawia, że kocham go od 30 lat. To coś, co powoduje, że kto choć raz miał czernysza, już zawsze będzie kochał tę rasę bez względu na to, czy zdecyduje się na kolejnego, czy nie. Co to takiego? Hmm.. trudno to określić. To niesamowita osobowość i wrażliwość tego psa, który:

• w pół słowa po prostu Cię rozumie;
• wsadzi Ci swoją czarną, kudłatą, roześmianą paszczę pod pachę, żeby sprawdzić, co robisz;
• przychodzi na tulasy, bo cieszy się, że jesteś.

To coś, co sprawia, że mimo iż czasem masz serdecznie dosyć tego czesania, piachu na podłodze czy brudnych ścian, nie wyobrażasz sobie, żeby mieć innego psa.

Spodobał Ci się ten tekst? Podaj go dalej. Niech Twoi znajomi też poznają teriera rosyjskiego.