Pies w stresie – jak pomóc mu w codziennych trudnościach?

Choć nie zawsze jesteśmy w stanie w pełni zrozumieć, co przeżywa nasz pies to istnieje wiele sposobów, by pomóc mu radzić sobie w trudnych sytuacjach. Stres u psa może mieć wiele źródeł – od hałasu, przez zmiany w otoczeniu, po problemy zdrowotne. W artykule tym postaramy się przybliżyć, jak rozpoznać objawy stresu u psa oraz jakie proste, ale skuteczne metody mogą pomóc mu poczuć się bezpieczniej i bardziej komfortowo w codziennym życiu.

Spis treści:

1. Przyczyny stresu u psa
2. Objawy stresu u psa
3. Jak pomóc psu, który przeżywa stres?
4. Chroniczny stres u psa
5. Spacer dekompresyjny dla psa w stresie

Przyczyny stresu u psa

Stres u psa może wynikać z wielu różnych czynników, które wpływają na jego samopoczucie i zachowanie.

• Jedną z przyczyn stresu u psów mogą być zmiany w otoczeniu, takie jak nagła przeprowadzka do nowego miejsca. Wprowadzenie nowych zwierząt do grupy społecznej, jak również nowe osoby w domu. Inną znaczącą zmianą w otoczeniu może być zmiana rutyny, np. inny czas karmienia lub spacerów.
• Brak socjalizacji to kolejna przyczyna stresu u psów. Brak kontaktu z innymi psami lub ludźmi w młodym (i nie tylko) wieku może prowadzić do lęku w późniejszym życiu. Prowadzi to do obawy przed nowymi sytuacjami, dźwiękami czy przedmiotami.
• Separacja i samotność wpływa na wysoki stres psa. Pies pozostawiony sam na długi czas może cierpieć na lęk separacyjny, który jest bardzo stresogenny. Pamiętaj, że samotność w połączeniu z nudą może wywołać stres.
• Sytuacje stresowe powoduje nadmiar bodźców, mogą to być głośne dźwięki, takie jak burze, fajerwerki czy hałas z ulicy oraz zbyt wiele osób lub psów w jednym miejscu, np. podczas spaceru.
• Fizyczny dyskomfort, np. ból stawów, urazy lub problemy zdrowotne czy biegunka, to kolejna przyczyna psiego stresu. Niezdiagnozowane choroby mogą również wpływać na poziom stresu u psa, a to z kolei na jego zachowanie.
• Sytuacje stresowe powoduje również nieodpowiednia opieka. Narażanie psa na brak ruchu i aktywności fizycznej. Niezaspokojone potrzeby emocjonalne i brak uwagi ze strony opiekuna.
• Negatywne doświadczenia – trauma, np. po wypadku lub złym traktowaniu, stosowanie kar fizycznych lub emocjonalnych, które prowadzą do wzrostu poziomu lęku.

Warto zaznaczyć, że stres psa może wynikać z genetyki. Niektóre rasy są bardziej podatne na stres z powodu wrodzonej lękliwości. Nieodpowiednie rozmnażanie takich osobników może prowadzić do problemów behawioralnych.

Kluczowe jest dopasowanie opiekuna i psa. Styl życia opiekuna może być niezgodny z potrzebami psa (np. zbyt mało aktywności dla psa pracującego). Może też być sytuacja odwrotna zbyt aktywny opiekun, co powoduje przebodźcowanie u psa. Brak zrozumienia sygnałów wysyłanych przez psa. Błędne odczytywanie komunikatów, może prowadzić do konfliktów na linii pies – opiekun, a to może być stresogenny czynnik.

Objawy stresu u psa

Oto oznaki stresu u psa, które warto znać – to wyraźne sygnały, które możemy zaobserwować:

• Dyszenie i nadmierne ślinienie się
• Drżenie, chowanie się – pies może szukać schronienia za opiekunem lub uciekać w ciasne miejsca. Często przykleja się plecami do ścian, a jego ogon jest zwinięty.
• Wzmożona wokalizacja – nadmierne szczekanie, wycie, wszelkie dźwięki wydawane przez psa mogą wskazywać na stres.
• Zniszczenia – pies może zacząć niszczyć przedmioty, a także nadmiernie lizać łapy.
• Problemy z apetytem – zarówno kompulsywne jedzenie, jak i brak apetytu to częste objawy stresu.
• Zaburzenia w załatwianiu się – pies może częściej posikiwać lub, w przypadku silnego stresu, trzymać mocz przez długi czas.
• Apatia – pies może stać się obojętny, mniej aktywny i zniechęcony.

Pamiętaj, że aby pomóc psu radzić sobie ze stresem, kluczowe jest zidentyfikowanie jego źródła i wprowadzenie zmian, które zaspokoją potrzeby psa. W przypadku trudności warto skonsultować się z behawiorystą, który pomoże w pracy z psem.

Jak pomóc psu który przeżywa stres?

Aby pomóc zestresowanemu psu najpierw zidentyfikuj przyczynę stresu. Obserwuj psa, aby określić, co wywołuje stres (np. hałas, samotność, nowe miejsce). Zanotuj sytuacje, w których pojawiają się objawy stresu, takie jak dyszenie, drżenie, szczekanie, chowanie się czy agresja.

Stwórz spokojne środowisko. Zapewnij bezpieczne miejsce: Miejsce, gdzie pies czuje się pewnie, np. jego legowisko lub klatka kennelowa, jeśli jest do niej przyzwyczajony. Zmniejsz liczbę bodźców: Wycisz dom, zamknij okna podczas burzy czy fajerwerków, włącz spokojną muzykę

Rutyna i przewidywalność. Ustal regularne godziny karmienia, spacerów i zabawy. Psy czują się pewniej, gdy wiedzą, czego się spodziewać. Unikaj nagłych zmian w codziennej rutynie.

Aktywność fizyczna i umysłowa. Regularne spacery i zabawy pomagają redukować stres poprzez spalanie energii. Zaoferuj psu zabawy intelektualne, takie jak mata węchowa, zabawki na jedzenie czy nauka nowych komend.

Wspieraj psa w trudnych sytuacjach. Nie ignoruj psa, gdy jest przestraszony. Bądź obok i wspieraj go spokojnym głosem oraz dotykiem, jeśli to go uspokaja. Jeśli pies boi się określonych bodźców (np. fajerwerków), możesz próbować stopniowej desensytyzacji – czyli oswajania psa z tym bodźcem w kontrolowanych warunkach.

Wspomaganie relaksacji. Można zakupić suplementy łagodzące stres u psów, feromony uspokajające: Produkty takie jak Adaptil emitują syntetyczne feromony, które pomagają psom się zrelaksować. Naturalne suplementy: Na przykład te z melisą, tryptofanem czy olejem CBD (po konsultacji z weterynarzem). Techniki masażu: Delikatne głaskanie i masowanie psa może pomóc zmniejszyć napięcie mięśniowe.

Unikaj kar i dodatkowego stresu. Nie krzycz na psa ani go nie karz, gdy jest zestresowany. To tylko pogłębi jego lęk. Staraj się być cierpliwy i spokojny – pies wyczuwa emocje opiekuna.

Trening i nauka samodzielności. Jeśli pies cierpi na lęk separacyjny, ucz go stopniowego zostawania samemu – zaczynając od krótkich chwil i stopniowo je wydłużając. Wzmacniaj pozytywne zachowania i nagradzaj psa, gdy zachowuje spokój.

Skonsultuj się z behawiorystą lub weterynarzem. W przypadkach chronicznego stresu warto zasięgnąć porady behawiorysty, który pomoże opracować plan działania. Weterynarz może wykluczyć problemy zdrowotne oraz zaproponować środki farmakologiczne, jeśli stres jest bardzo nasilony.

Zapewnij bliskość i miłość. Spędzaj z psem czas, okazuj mu czułość i wsparcie. Świadomość, że ma Cię przy sobie, pomoże mu czuć się pewniej.

Pomoc psu w radzeniu sobie ze stresem to proces. Kluczem jest cierpliwość, konsekwencja i zrozumienie jego potrzeb. Pamiętaj, że każdy pies jest inny, dlatego warto dopasować działania do jego indywidualnych cech i doświadczeń. Pies odczuwający stres bardzo cierpi, skutki stresu u psa są niszczące dla jego zdrowia psychicznego jak i fizycznego. Stosując powyższe porady staraj się złagodzić stres.

Chroniczny stres u psa

Chroniczny stres jest szkodliwy zarówno dla ludzi, jak i zwierząt, ponieważ długotrwałe oddziaływanie hormonów stresu (głównie kortyzolu i adrenaliny) na organizm prowadzi do licznych negatywnych skutków fizycznych, psychicznych i emocjonalnych. Chroniczny stres wpływa na funkcjonowanie mózgu, mogą pojawić się zaburzenia pamięci i koncentracji: Chroniczny stres uszkadza hipokamp, obszar mózgu odpowiedzialny za pamięć i uczenie się. Pojawia się zwiększona drażliwość i impulsywność: Długotrwały stres zakłóca równowagę neurochemiczną w mózgu, co może prowadzić do trudności w kontrolowaniu emocji. Przewlekłe napięcie zwiększa ryzyko zaburzeń nastroju co może prowadzić do depresji i stanów lękowych.

Chroniczny stres może prowadzić do: 

• Nadmiernego szczekania, wycia lub destrukcji (np. gryzienia mebli). 
• Problematycznych zachowań lękowych, takich jak unikanie kontaktu z ludźmi, agresja czy nadmierna czujność. 
• Wyuczonej bezradności, kiedy pies przestaje reagować na bodźce zewnętrzne, wykazuje apatię i brak chęci do działania.
• Zaburzonej równowagi hormonalnej, co wpływa na funkcjonowanie całego organizmu, w tym tarczycy i układu rozrodczego.

Długotrwałe obciążenie organizmu stresem przyspiesza procesy starzenia i zwiększa ryzyko przedwczesnej śmierci. Chroniczny stres uniemożliwia organizmowi przejście w stan relaksu i regeneracji. W efekcie organizm stale pracuje na wysokich obrotach, co prowadzi do wyczerpania zasobów energetycznych i fizycznego wyniszczenia. U psów, może to prowadzić do ciągłego poczucia zagrożenia, które uniemożliwia normalne życie i odczuwania radości z codziennych aktywności, takich jak spacer.

Spacer dekompresyjny dla psa w stresie

Spacer dekompresyjny to specjalny rodzaj spaceru, który ma na celu redukcję stresu u psa, poprawę jego samopoczucia i zaspokojenie naturalnych potrzeb, takich jak eksploracja, węszenie i swoboda ruchu. To doskonały sposób, by pomóc psu się wyciszyć i zrelaksować w przyjaznym środowisku.

Korzyści z spaceru dekompresyjnego

Redukcja stresu: Węszenie i eksploracja pomagają psu się uspokoić i odstresować. 

Zaspokojenie naturalnych instynktów: Psy są naturalnymi eksploratorami i uwielbiają węszyć – to dla nich jak czytanie książki! 

Poprawa więzi z opiekunem: Spacer w relaksującej atmosferze buduje zaufanie i wzmacnia relację między psem a właścicielem. 

Poprawa kondycji psychicznej i fizycznej: Ruch na świeżym powietrzu, zwłaszcza w spokojnym tempie, pozytywnie wpływa na zdrowie psa. 

Lepsze zachowanie w domu: Psy, które mają możliwość rozładowania energii i stresu, są bardziej zrównoważone w codziennych sytuacjach.

Zastanów się, czy Twój pies wykazuje objawy stresu, jeśli tak, to postaraj się obniżyć stres redukując stresory w jego życiu, wyprowadzaj go na spacery dekompresyjne, a przede wszystkim zasięgnij po pomoc specjalistów, aby pomogli odnaleźć źródło problemu oraz je wyeliminować. Nie możemy na stres działać doraźnie, objawowo. Stres trzeba wyeliminować u źródła.