Wychowywanie psa twardą ręką czy pozwalanie mu na wszystko? A może coś pośrodku? Zasady w życiu z psem są czymś potrzebnym. Jasne zasady to jasna komunikacja. Im lepiej wytłumaczymy psu, czego od niego oczekujemy, tym łatwiej będzie mu sprostać postawionym oczekiwaniom. Psy są schematyczne, dlatego bardzo szybko wyłapują niekonsekwencje w życiu codziennym. Nie oznacza to, że pies powinien mieć same zakazy i chodzić jak w zegarku. Komunikacja z psem jest bardzo ważna, ale musi być również jasna i przejrzysta, aby pies ją rozumiał.
Działanie psa jest często bardzo proste i jednoznaczne, to my zazwyczaj utrudniamy psom życie. Raz pozwalamy na dane zachowanie, innym razem nie i tak zwierzę wpada w pewnego rodzaju frustracje, ponieważ nie wie, czego od niego oczekujemy. Także konsekwencja wychowania to również pokazanie psu jak ma się odnajdywać i jak może się realizować. Im prościej wytłumaczymy psu zasady w domu, tym przyjemniejsze będzie wspólne funkcjonowanie. I vice versa zarówno my opiekunowie, jak i dzieci powinniśmy przestrzegać pewnych reguł w obcowaniu z psem, aby czuł się swobodnie i bezpiecznie. Nie oczekujmy, że pies sam zrozumie reguły panujące w domu, wytłumaczmy mu je.
Po co wprowadzać zasady domowe dla psa?
Im przejrzyściej zaznaczymy psu, czego od niego oczekujemy, tym jaśniejsza będzie dla niego komunikacja. Brak zasad dobrego wychowania to również chaos, ponieważ pies sam próbuje wprowadzić jakieś zasady, a nie zawsze są one dobre. Psy są schemaciarzami, bardzo lubią pracować, gdy coś jest przewidywalne i powtarzalne. Dzięki temu wiedzą co mają zrobić w danej sytuacji, czyli czują się bezpieczniej. Tak samo mamy my ludzie – jeśli idziemy pierwszy raz w nowe miejsce i mamy tam coś do wykonania odczuwamy lekki niepokój, ale gdy znamy już miejsce, jest nam dużo lepiej.
Zwierzęta czują się bardzo podobnie. Wprowadzenie psa do domu wiąże się z odpowiedzialnością, ponieważ to my wpływamy na to, w jakim kierunku będzie rozwijał się pies. Jeśli zezwalamy mu na uporczywe podgryzanie, to nie wymagajmy, że będzie ignorował gości, a ktoś może mieć z tym problem. Żeby wymagać od zwierzęcia reguł domowych, należy go najpierw ich nauczyć oraz konsekwentnie ich wymagać. I nie trzeba tu używać krzyków, siły, wyznaczania tylko granic a wskazywania mu pożądanych przez nas zachowań. Przygotowanie psa do życia w domu jest obowiązkiem opiekuna, to on powinien zadbać o poczucie bezpieczeństwa psa oraz jego socjalizacje. Każdy pies jest inny, przez co praca będzie z nim wyglądała inaczej. Często opiekunowie, posiadając następnego psa, są zdziwieni, że postępuje inaczej niż poprzedni.

Wychowanie psa – podstawowe zasady domowe z psem
Warto wprowadzić zasady, które wpasują się w dany dom. Każdy z nas wyznaje inne wartości, ma inne potrzeby czy status rodzinny. Dla jednych osób jest niedopuszczalne, aby pies spał w łóżku z opiekunem, a inna osoba nie wyobraża sobie, żeby jej czworonóg z ją nim nie spał. I nie oznacza to, że jedna strona robi dobrze a druga źle. Każdy z nas wyznaje inne zasady wychowania psa. W artykule przedstawiamy ogólne zasady, które wpływają na zapewnienie psu bezpieczeństwa, ponieważ wpływają na jego komfort.
Zabawa
Tutaj ważne jest nauczenie psa kiedy jest czas na zabawę a kiedy na zajęcie się sobą, ponieważ psy mają tendencję do wymuszania. Pojawienie się psa wiąże się z dużą ekscytacją na początku przez co bardzo dużo poświęcamy mu uwagi na zabawę czy interakcje z nami. Z czasem jednakże musimy wrócić do dawnego rytmu życia i mamy mniej czasu. Pies tego nie rozumie, jeśli nie było jasno zaznaczane kiedy jest zabawa. Warto po prostu zakomunikować psu hasłem kiedy się bawimy a kiedy jest koniec zabawy. Warto wprowadzać zabawę nie na śliskiej podłodze, od samego początku praktykować zabawę na wymianę. Uczyć psa fajnych emocji i zaangażowania w zabawie a nie nakręcenia i fiksacji.
Jedzenie
Swoboda psa i poczucie bezpieczeństwa są bardzo ważne. Jedzenie jest podstawową potrzebą fizjologiczną każdego organizmu, dlatego pies nie powinien być narażony na stres podczas jedzenia swojego posiłku. Miejsce jedzenia powinno być w spokojnym obszarze, a nie w ciągu komunikacyjnym mieszkania. Nie warto wkładać rąk do miski kiedy pies je, nie jest to dobra metoda na nauczenie psa, że człowiek jest w porządku przy jedzeniu. Często wręcz takie zachowania mogą przynosić odwrotne skutki, ponieważ pies nie jest w stanie swobodnie jeść jedzenia i człowieka traktuje jako zagrożenie i stres. Prywatność psa powinna być uszanowana w tym przypadku. Sesje nad uczeniem psa, żeby wpuszczać człowieka w przestrzeń podczas posiłku powinno się realizować inaczej oraz na pewno w sytuacji, gdy pies jest głodny.

Odpoczynek
Każdy pies powinien mieć swój azyl w domu, czyli miejsce w którym czuje się najbezpieczniej oraz należy tylko i wyłącznie do niego. Tutaj kanapy czy łóżka nie będą dobre, ponieważ inni domownicy również z nich korzystają. Oczywiście to nie oznacza, że pies nie może korzystać z tych mebli. Ale własne posłanie jest miejscem bezpieczeństwa. Tam psu nikt nie powinen przeszkadzać. Każdy pies ma prawo do odpoczynku i chwili prywatności, powinno być to zawsze respektowane. Nigdy nie powinniśmy na siłę wyciągać psa z jego legowiska, czy robić w nim nie przyjemnych zabiegów np. podawanie leków, obcinanie pazurów. Posłanie dla psa powinno być czymś ważnym, wyjątkowym, dzięki czemu zwierzę będzie umiało lepiej odpoczywać i posiadało bezpieczną strefę w domu.
Dzieci i pies
Tak naprawdę dla tego zagadnienia potrzebny jest osobny artykuł, ponieważ relacja dziecko-pies jest bardzo złożona i wymaga wielkiej odpowiedzialności ze strony rodzica, aby była dobrze poprowadzona. To my uczymy dzieci obchodzenia się z psem. Na początku wprowadzenia psa do domu powinniśmy dbać o relację i ją mocno kontrolować, szczególnie przy młodszych dzieciach. Szczeniaki nie mają wielu kompetencji i uczą się wszystkiego na początku. W niektórych sytuacjach nie potrafią jeszcze sobie poradzić i tutaj zadaniem opiekuna jest dbanie o komfort i bezpieczeństwo psa. Pies nie powinen być zaczepiany kiedy idzie odpocząć na swoje miejsce, nie powinny być mu wyrywane rzeczy, nie powinien być ciągnięty, ciągle brany na ręce, przebodźcowywany i wiele wiele innych rzeczy. Socjalizacja psa z dziećmi powinna być zrobiona w sposób mądry i zdrowy dla obu stron.

Jasne zasady, jasna komunikacja
Naprawdę na zachowanie psa ma wpływ to, w jakim kierunku go rozwijamy. Jeśli zostawiamy mu wolną “łapę” sam będzie wymyślał różne zachowania, które przynoszą mu sukces. Z kolei same zakazy mogą prowadzić do frustracji i natłoczenia emocji w psie, które z czasem będą szukały ujścia. Trzeba nauczyć się być elastycznym, ale jednakowo konsekwentnym w postawionych zasadach. Zrozumienie zachowania psa będzie kluczem do wspólnej komunikacji. Jeśli pies ciągle skacze, gdy mamy coś w rękach np. jedzenie/zabawka to działa on bardzo prosto – skraca dystans do nagrody skacząc. Więc nauczmy psa, że jeśli mu zależy na danym przedmiocie to, aby go dostać, ma usiąść czy się wstrzymać. Pies z czasem nauczy się panujących reguł. Zasady działają również w drugą stronę, czyli dotyczą nas ludzi.
Powinniśmy szanować przestrzeń psa, ale także wiedzieć, w jaki sposób realizować jego potrzeby. To my dbamy o jego bezpieczeństwo i dobre samopoczucie. Dobrze jest się uwrażliwić na sygnały wysyłane od naszych podopiecznych, które zdradzają nam wiele informacji. Niestety subtelniejszych znaków, typowych dla mowy ciała, jaką posługują się nasze psy, często nie rozumiemy lub nie zauważamy, a jest to decydujące dla budowania stabilnych relacji między nami a naszymi czworonogami. Aby pomóc psu odnaleźć się w domu, sami powinniśmy wiedzieć czego wymagamy od zwierzęcia, potem jego tego nauczyć a ostatecznie tego wymagać. Im czytelniejsze wprowadzimy zasady w domu tym samym będzie jaśniejsza komunikacja dla każdej z stron.