Porady, pomysły, wskazówki Psi behawiorysta

Czasami wydaje nam się, że problemy, czy też wyzwania kończą się w momencie, w którym nasz szczeniak zaczyna dorastać, a przynajmniej mamy taką nadzieję. Niestety, niekoniecznie może tak być. My opiekunowie stajemy przed zupełnie innymi sytuacjami i o ile dla mnie niesamowitym pocieszeniem było, kiedy mój szczeniak wymienił ostre igiełki na stałe zęby, które już nie były dla mnie takim dyskomfortem, tak pojawił się bunt i wiele innych rzeczy związanych z byciem nastolatkiem, które mocno dały mi w kość.

Jak rozwija się pies?

Zanim spojrzymy na zachowanie psiego nastolatka, warto wziąć pod uwagę etapy rozwoju psa. Na każdym etapie życia, występują zmienne, które będą kształtowały osobowość naszego psa.

Pierwsza faza to faza prenatalna. To moment, w którym psiak jest jeszcze w brzuchu mamy. Zachowanie suki podczas ciąży ma wpływ na przyszłe zachowanie szczeniąt, dodatkowo wpływ mają cechy osobnicze, które psy będą dziedziczyć, ale warunki, w jakich suka przebywa, również mają ogromne znaczenie. Czy ona sama jest silna psychicznie, czy jest lękowa, czy reaktywna? 

Jeśli matka jest podatna na stres, to jest wysokie prawdopodobieństwo, że również szczeniaki takie będą. Warto zaznaczyć, że kortyzol (hormon stresu) przedostaje się przez łożysko. Zanim pies się jeszcze urodzi, następuje kształtowanie jego temperament. Pierwsze tygodnie życia psa są bardzo ważnym czasem, kiedy to pies rozwija się także w kontekście emocjonalnym. Przeżycia, których dozna w tych pierwszych tygodniach i miesiącach mają bardzo silny wpływ na kształt jego docelowego charakteru, kiedy dorośnie.

Następnie jest faza neonatalna (od urodzenia do drugiego tygodnia życia). Wyróżnia ją to, że szczeniaki są jeszcze ślepe i głuche. Instynktownie poszukują ciepła i mleka matki. Nie są to świadome decyzje a instynktowne odruchy.

Kolejna to faza przejściowa, która trwa od drugiego do trzeciego tygodnia życia. Szczeniak zaczyna widzieć oraz słyszeć, psy zaczynają samodzielnie eksplorować. Zaczyna się poznawanie świata, wypatrywanie, nasłuchiwanie. Pojawiają się zachowania społeczne, kontakty z rodzeństwem i zabawy. Szczeniaki zaczynają nabywać pierwsze kompetencje społeczne i zaczynają świadomie opuszczać gniazdo w celu załatwienia swoich potrzeb fizjologicznych.

Faza socjalizacji (od trzeciego do szesnastego tygodnia życia), niezmiernie ważna faza! Szczeniaki w tej fazie są bardzo wrażliwe na kontakty społeczne w obrębie własnego gatunku, jak i z innym gatunkiem, np. koty, kury, etap socjalizacji z człowiekiem. Na samym początku tej fazy szczeniak chętnie poznaje to, co nieznane, ciekawość wygrywa z wycofywaniem, które również ma miejsce w tej fazie. W kolejnych tygodniach w zależności od typu psa (rasy), pojawia się strach. Szczeniaki są bardzo wrażliwe na stymulacje, nieprzyjemne doświadczenia mogą zapaść tak głęboko w pamięć, tak że staną się nieodwracalne w skutkach.

Faza młodzieńcza (od czwartego miesiąca życia, aż po osiągnięcie dorosłości – w zależności od typu psa). Kiedy pies zaczyna dojrzewać, zaczyna bardziej interesować się zapachami. Pojawiają się zachowania rywalizacyjne, znaczenie moczem, dalsza nauka zachowań społecznych. Faza kończy się w momencie, w którym pies osiąga dojrzałość emocjonalną. Ważne jest, aby podtrzymywać trening. Nie wchodzić w konflikt z psem. Nie ograniczać kontaktów z innymi psami, kiedy zobaczymy zachowania demonstracyjne. Dalsza socjalizacja jest niezmiernie ważna. Angela Stockdale powiedziała na jednym ze swoich wykładów, bardzo ważną rzecz, że jeśli chcemy, aby nasz pies nauczył się panować nad testosteronem, to nie możemy mu blokować kontaktów z psami tej samej płci.

Dorosłość związana jest nie tylko z aspektem fizycznym, ale również z osiągnięciem równowagi emocjonalnej.

Finałem jest starość, która osłabia zdolność uczenia się, co nie oznacza, że powinniśmy zaprzestać uczenia psa. Warto psa stymulować mentalnie, dostarczać mu ćwiczeń umysłowych.

Jak przeliczyć lata psów na “ludzkie”?

Wiek psa na ludzkie lata zależy od wielkości psa. Według wytycznych Amerykańskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii pierwszy rok życia psa średniej wielkości to 15 lat ludzkich drugi rok życia średniego psa to 9 ludzkich lat, każdy następny rok to dla psa 5 ludzkich lat.

Jednakże każdy rok u małego psa oznacza 5 ludzkich lat, u średniego – 6 ludzkich lat, a u dużego – 7 ludzkich lat.

W sieci są dostępne kalkulatory, przeliczające wiek psa na ludzkie.

Najczęstsze problemy behawioralne psów w wieku dojrzewania.

Psi nastolatek przestaje słuchać swoich opiekunów, staje się głuchy na wypracowane uprzednio hasła. Zaczyna testować mocniej nasze granice. Potrafi sprawdzać, czy to, co zakazane nadal jest zakazane. Pojawiają się pierwsze psie amory i cieczki. Co za tym idzie, pojawia się etap ucieczek, samice potrafią nawet uciec w celu rozniesienia jak największej ilości zapachu w okolicy. Ma to na celu zwabienie jak największej ilości samców. Te z kolei mogą zacząć się włóczyć w celu odnalezienia partnerki. 

Kolejny uciążliwy element związany z psimi amorami to szczekanie, jęczenie, wokalizacja – prośby o wypuszczenie z mieszkania. Jeśli mamy ogród, pies może próbować go przekopać, byleby tylko się wydostać. Sfrustrowany pies może zacząć niszczyć przedmioty. Niektóre psy w okresie cieczki, potrafią nawet się głodzić czy tracić apetyt. Przyniesienie ulgi psu, jest niezmiernie trudne, z racji silnych instynktów.

Samce wchodząc w okres dojrzewania, zaczynają wchodzić mocniej w sygnały demonstracyjne. Zaznaczam, że nie ma to nic wspólnego z dominacją, a z chęcią zaprezentowania siebie, swojej siły, co nie znaczy, że jak się spotkają dwa młode samce, to nie dojdzie do konfliktu.

Innymi problemami, jakie możemy napotkać to nadmierna kontrola, próby rozwiązywania problemów na własną łapę. Tutaj bardzo ważne są relacje pomiędzy psem a właścicielem, im silniejsza relacja z psem tym mamy większą szansę na wygranie z instynktami.

Specjalista behawiorysta pomoże wam przetrwać tę fazę, wytłumaczy, jak ważna jest potrzeba czasu dla psa, jak ważne jest respektowanie jego komunikatów, jak ulżyć psiemu nastolatkowi. Pamiętajmy, że eliminacja niepożądanego zachowania wiąże się ze znalezieniem alternatywnego zachowania. Te sposoby warto już bezpośrednio skonsultować ze specjalistą, tak aby były odpowiednio dobrane, indywidualnie pod każdego osobnika. Brak zrozumienia naszego psa może namnożyć problemy behawioralne.

Podziel się Facebook